Calmaaniga Soomaaliga ah

Wuxuu deystay timaha iyo shaarbaha, wuxuu xiiray garka, wuxuuna sheegtaa in uu yahay maanshiil ilbax ah. Wuxuu iska fogeeyaa raad kasta oo diineed, wuxuuna duraa dhaqanka Soomaalida, wadaaddaha iyo axaadiista Nabiga. Markii uu rabo in uu Islaamka wax ka sheego toos uguma dhiirran karo ee wuxuu ku dhuuntaa magaca Wahaabi, si uu dadku u marinhabaabiyo. 

Markii lagala hadlo sababta uu diintiisa iyo dhaqankiisa ugu dheggan yahay wuxuu ku doodaa in qof kasta aragtidiisa xor u yahay oo uu aaminsan yahay xurriyadda hadalka. Balse haddii aad adigu aragti yeelato oo aad dhaqankiisa kala dooddina wuxuu kugu dhaliilayaa in aad ku xadgudubtay khusuusiyaadkiisa (privacy).

Markii uu arko masjid la dhisayo wuxuu ku doodaa in aan masjid loo baahneyn oo ay tahay in la dhiso isbitaallo iyo musqulo dadweyne. Maalmaha kalena warkaas lagama maqlo. Markii ciiddul-adxada xoolaha la qalayo wuxuu ka hadlaa xuquuqda xoolaha, balse dhib uma arko xoolaha uu maalin kasta hilibkooda ruugayo. 

Ixtiraam gaar ah uma hayo haweenka, balse markii la soo hadalqaado dhaxalka iyo xijaabka ayuu ka hadlaa xuquuqda haweenka, wuxuuna sheegaa in ay gabdhuhu dulman yihiin. Xijaabka wuxuu u arkaa ciqaab iyo jajuub, qaawanaantana xurriyad iyo ilbaxnimo. In ay gabadhu fuliso amarka maamulaheeda wuxuu u arkaa waajib iyo shaqo wanaag, in ay ninkeeda ka dambeysana wuxuu u arkaa dullinimo iyo in xuquuqdeeda meel looga dhacayo. Markii uu tago Yurub, Ameerika iyo waddamaha horumaray, kama soo kororsado aqoon iyo ilbaxnimo, ee wuxuu kala soo laabtaa dhaqanxumo iyo diin-naceyb.

Calmaaniga ama Alladiidka reer galbeedka ah wuxuu raacdaa dantiisa gaarka ah markii uu diinta ku kaco, balse calmaaniga Soomaaliga ah wuxuu ku soo jeestaa oo shaqo ka dhigtaa in uu duro diinteenna iyo dhaqankeenna suubban.